Vivaldi: L'Olimpiade
SCENA V -

 
Είμαστε σαν πλοία στ΄αγριεμένα κύματα,
που αφήνονται εκτός ελέγχου,
σαν τους άστατους άνεμους είναι τα πάθη μας,
κάθε απόλαυση είναι σαν βράχος στο πέλαγος,
μια θάλασσα είναι όλη μας η ζωή.
Όπως ένας πηδαλιούχος, η λογική
μας καθοδηγεί, αλλά μετά
το κύμα της υπερηφάνειας
αφήνουμε τον εαυτό μας να παρασυρθεί. 

μεταφρ. Τάκης Παναγιωτόπουλος

Siam navi all'onde algenti
lasciate in abbandono:
impetuosi venti
i nostri affetti sono:
ogni diletto è scoglio:
tutta la vita è mar.
Ben, qual nocchiero, in noi
veglia ragion; ma poi
pur dall'ondoso orgoglio
si lascia trasportar.