η γιορτή του Βάκχου

Εκεί (στην Αθήνα) μυστήρια ανείπωτα, ιερά
γιορτάζονται κάθε φορά
κι ανοίγει τ' άδυτα ο ναός στους μύστες μόνο·
εκεί ναοί κι αγάλματα των θεών.
πομπές, θυσίες και γλέντια όλο το χρόνο·
κι όταν ο κάμπος λουλουδίζει,
βαστά πασίχαρ' η γιορτή του Βάκχου μέρες
κι η χώρ' αστράφτει και βουίζει
από χορούς, τραγούδια και φλογέρες.

(Αριστοφάνης, Νεφέλες 300-313.
Μετάφραση Κ. Βάρναλη)